Ο ταξιδιώτης, τελικά, βρήκε να διανυκτερεύσει.
Ο τίμιος ξανθός ξεκαθαρίζει τους λογαριασμούς του με τον απατεώνα.
Ο αγρότης βλέπει τα δέντρα
και κλειδώνει τον στάβλο
στη τελευταία σελίδα
του βιβλίου
με το ευτυχισμένο τέλος.
Οι προαναφερόμενοι αστερισμοί στάζουν στην σιγαλιά,
στα κλειστά παραθύρια, στις βαριές βλεφαρίδες.
…. Στο πρώτο κεφάλαιο τα δέντρα
σιωπηλά πλησίασαν το παραθύρι,
και στα κοιμισμένα νοσοκομεία οι άρρωστοι φωνάζουν, σαν πουλιά.
Μερικές φορές το τέλος των μυθιστορημάτων συμβαίνει μέρα.
Ο επιστήμονας ανοίγει το παράθυρο, αφού ανακάλυψε τη νομοτέλεια,
Εκείνος ο περιηγητής
κρύβεται πίσω από τον λοφίσκο,
οι υπόλοιποι ήρωες συναντιούνται στο μεσημεριανό διάλειμμα.
Η οικονομία σταθεροποιείται,
ο κοινωνιολόγος εγκαταλείπει τις αμφιβολίες.
Στα κομψά μπαρ
λάμπουν τα σεμνά αυτοκίνητα.
Οι πόλεμοι τελείωσαν. Μεγαλώνει γενιά.
Κάθε γυναίκα μπορεί να υπολογίζει ότι θα έχει έναν άντρα.
Οι ξανθιές μιλούν για τη διαφορά
ανάμεσα στο καλό και το κακό.
Όλα τα δέντρα - - το μεσημέρι - - σκεπάζουν τον αγρότη με τη σκιά τους.
Όλα τα αεροπλάνα επιτυχώς
επιστρέφουν στο αεροδρόμιο.
Όλοι οι καπετάνιοι
βλέπουν ξεκάθαρα τη στεριά.
Οι ανόητοι γίνονται έξυπνοι. Οι ψεύτες παύουν να λένε ψέματα.
Ο απατεώνας, φυσικά, δεν κατάφερε τίποτα.
. . . Αν στο πρώτο κεφάλαιο κάποιος συνεχίζει να ουρλιάζει,
τότε στο τριακοστό, αυτός, εννοείται, δεν ακούγεται.
Σεξουαλική εγκράτεια και κοινωνική αισιοδοξία,
καλά επιγράμματα από βελλαντέλια, σονέτα, καντσονέτα,
η πλοκή μισοαστυνομική, αποκαλούμενη - - ζωή.
. . . Στείλτε μου ένα βιβλίο με ευτυχισμένο τέλος!
(Ιωσήφ Μπρόντσκι : Το βιβλίο / 22 Αυγούστου 1969, Λένινγκραντ)
Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου